นักดำน้ำส่วนตัว › ภาษาไทย › ในทะเล › สัตว์ทะเล › สัตว์ทะเลมีอะไรบ้าง › ปลาปักเป้าหนามทุเรียน

ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจเกี่ยวกับ ปลาปักเป้าหนามทุเรียน

[Blowfish Phylum: Chordata] [Class: Actinopterygii] [Order: Tetraodontiformes] [Family: Diodontidae]

ปลาปักเป้าที่ได้รับการยอมรับอย่างน้อย 16 สายพันธุ์อยู่ในวงศ์ Diodontidae และสามารถแบ่งย่อยได้อีกเป็นสกุลหลัก 2 สกุล (Diodon และ Chilomycterus)

หัวข้อนี้ประกอบด้วยข้อเท็จจริงแปลกๆ เกี่ยวกับปลาปักเป้า เช่น พบได้ที่ไหน กินอะไร และวิธีการสืบพันธุ์

การกระจายและถิ่นอาศัยของปลาปักเป้า

ปลาปักเป้าเป็นสัตว์ทะเลที่อยู่ในเขตกึ่งร้อน ดังนั้นสถานที่ที่ดีที่สุดในการพบปลาปักเป้าคือ:

พวกมันเจริญเติบโตได้ดีที่สุดในทะเลที่อบอุ่นและกึ่งเขตร้อนของสภาพแวดล้อมทางทะเลชายฝั่ง แหล่งที่อยู่อาศัยของปลาปักเป้า ได้แก่ เครือข่ายแนวปะการัง เศษหินและหินโผล่ที่ลึกถึง 50 เมตร รวมไปถึงทุ่งหญ้าทะเลทรายที่ตื้นกว่า ซึ่งมักมีปลาวัยอ่อนอาศัยอยู่

ปลาปักเป้าหนามทุเรียน ลักษณะและพฤติกรรม

หนึ่งในลักษณะเด่นของปลาปักเป้าทุกชนิดคือความสามารถในการพองตัว พวกมันกินน้ำ (หรืออากาศ) จนกลายเป็นทรงกลมพองคล้ายลูกโป่ง

ปลาปักเป้ามีหนามที่พองลมและมีหนามที่แข็งตัวได้อยู่ด้านนอกนั้น นักล่าจะกลืนได้ยากกว่ามาก เช่น ฉลามและวาฬเพชฌฆาต

นอกจากนี้ สารพิษหลายชนิดยังมีพิษต่อระบบประสาทที่มีฤทธิ์รุนแรงที่เรียกว่า "เทโทรโดท็อกซิน" ซึ่งมักพบในตับ ผิวหนัง และอวัยวะภายใน

จุดสำคัญ:

เช่นเดียวกับญาติใกล้ชิดของพวกมัน (Tetraodontidae) ฟันที่เชื่อมติดกันภายในปากของทั้งสองสายพันธุ์สร้างโครงสร้างจะงอยปากที่ "คล้ายนกแก้ว"cies create a 'parrot-like' beak structure.

อย่างไรก็ตาม ปลาปักเป้ามีฟันเชื่อมติดกัน 4 ซี่ (มากกว่าปลาปักเป้า 2 ซี่) ซึ่งใช้ในการบดเหยื่อที่มีเปลือกแข็ง เช่น หอยกาบ และหอยหุ้มเกราะชนิดอื่นๆ

เมื่อไม่ได้สูบลม ลำตัวของปลาเม่นจะค่อนข้างกลมและยาวรี ส่งผลให้พวกมันเคลื่อนไหวค่อนข้างช้า และมักจะว่ายน้ำลำบากเล็กน้อย

ปลาปักเป้าหนามทุเรียน ขนาดและน้ำหนัก

ปลาปักเป้าบางชนิดมีสีลำตัวสดใสซึ่งเป็นสัญญาณเตือนถึงพิษของมัน ปลาปักเป้าหลายชนิดเป็นสัตว์ที่ชอบอยู่โดดเดี่ยวและอาจมีอาณาเขตของตัวเองด้วย ปลาปักเป้าตัวผู้บางชนิดเป็นที่รู้กันว่าคอยเฝ้าพื้นที่หาอาหารและแหล่งทำรัง

ปลาปักเป้าแคระเป็นปลาที่เล็กที่สุด โดยส่วนใหญ่มักไม่โตเกินสาม (3) เซนติเมตร

เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ปลาเม่นครีบจุด (Diodon hystrix) เป็นหนึ่งในปลาที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในสายพันธุ์นี้ เมื่อโตเต็มวัยสามารถยาวได้ถึงเก้าสิบ (90) เซนติเมตร (3 ฟุต) และหนักเกือบสาม (3) กิโลกรัม

เคล็ดลับจากมืออาชีพ: การถูกเรียกว่าปลาปักเป้าไม่ใช่หนึ่งในชื่อปลาที่ ชื่อปลาที่ไม่เหมาะสม ที่สุดที่ใช้กันในชีววิทยาทางทะเล อันที่จริง ปลาปักเป้ามีปฏิกิริยาป้องกันตัวเองด้วยการพองตัวขึ้นถึงสามเท่าของขนาดปกติเมื่อรู้สึกว่าถูกคุกคาม ดังนั้น การที่สามารถดูดน้ำปริมาณมากเพื่อเพิ่มขนาดตัวชั่วคราวจึงเป็นเหตุผลที่ชื่อสามัญของปลาปักเป้ารวมถึงปลาลูกโป่ง ปลาปักเป้า และปลาปักเป้า

ปลาปักเป้ากินอะไร?

ปลาปักเป้าส่วนใหญ่ที่มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Diodontidae เป็นสัตว์นักล่าที่หากินเวลากลางคืน หมายความว่าพวกมันกินสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่มีเปลือกที่เสริมไคตินเป็นหลัก เช่น:

ปลาปักเป้าสีสันสดใสบางชนิดยังเสริมอาหารประจำวันด้วยการกินพืชหลายชนิด เช่น สาหร่าย ปะการัง และฟองน้ำทะเล

ชนิดของปลาปักเป้า

Burrfishes (Chilomycterus)

Bridled Burrfish (Chilomycterus antennatus)

Brown Burrfish (Chilomycterus spinosus)

Spotfin Burrfish (Chilomycterus reticulatus)

Striped Burrfish (Chilomycterus schoepfii)

Web Burrfish (Chilomycterus antillarum)


Black-blotched Porcupinefish (Diodon liturosus)


Freckled Porcupinefish (Diodon eydouxii)


Four-bar Porcupinefish (Lophodiodon calori)


Long-spined Porcupinefish (Diodon holocanthus)


Shortspined Porcupinefish (Diodon nicthemerus)


Spotted Porcupinefish (Diodon hystrix)


Three-bar Porcupinefish (Dicotylichthys punctulatus)


ผลกระทบของพิษปลาปักเป้าต่อมนุษย์

เทโทรโดท็อกซินเป็นสารพิษต่อระบบประสาทที่มีฤทธิ์รุนแรง ซึ่งสามารถส่งผลกระทบต่อระบบประสาทในมนุษย์ ปลาหลายชนิดมีพิษร้ายแรงนี้ ได้แก่:

  • Balloon fish
  • Blowfish
  • Globefish
  • Porcupine fish
  • Pufferfish
  • Swellfish
  • Toadfish

ในความเป็นจริง นักชีววิทยาทางทะเลถือว่าเทโทรโดท็อกซินมีฤทธิ์แรงกว่าไซยาไนด์ และเป็นหนึ่งในสารพิษที่พบมากที่สุดในธรรมชาติ

อย่างไรก็ตาม บางคนก็รับประทานปลาปักเป้า "โดยตั้งใจ" (เช่น อาหารเอเชียที่เสิร์ฟในซูชิและซาชิมิ) ดังนั้น สิ่งสำคัญคือเชฟต้องได้รับการฝึกอบรมที่จำเป็นในการแล่เนื้อปลาอย่างปลอดภัย

อาการของการได้รับพิษปลาปักเป้า

อาการหลักของพิษปลาปักเป้านั้นคล้ายคลึงกับพิษจากหอยที่เป็นอัมพาต โดยทั่วไปอาการจะปรากฏภายในสิบ (10) ถึงสี่สิบห้า (45) นาทีหลังจากรับประทานเนื้อปลาปักเป้า และประกอบด้วย:

  • Numbness
  • Tingling around the mouth
  • Salivation
  • Nausea
  • Vomiting
  • Paralysis
  • Loss of consciousness
  • Respiratory failure (including death)

การรักษาภาวะพิษปลาปักเป้า

  • หากผู้ป่วยยังมีสติและรู้สึกตัว ให้ทำให้อาเจียนภายในสาม (3) ชั่วโมงแรก หากผู้ป่วยรู้สึกตัวและรู้สึกตัว ให้พลิกตัวผู้ป่วยนอนตะแคงหากผู้ป่วยเริ่มอาเจียน
  • การช่วยหายใจเทียมอาจช่วยให้ผู้ป่วยที่เป็นอัมพาตมีชีวิตอยู่ได้จนกว่าจะได้รับการรักษาทางการแพทย์ฉุกเฉินที่โรงพยาบาล

สำคัญ: เช่นเดียวกับอาการบาดเจ็บทั้งหมดที่ส่งผลต่อนักดำน้ำแบบสกูบาและนักดำน้ำตื้น คุณควรเข้ารับการรักษาทางการแพทย์ทันที

ปลาปักเป้าสืบพันธุ์อย่างไร?

แม้ว่าพฤติกรรมการสืบพันธุ์ของปลาปักเป้าแต่ละชนิดจะแตกต่างกันไป แต่พิธีกรรมการเกี้ยวพาราสีและการผสมพันธุ์ก็มีลักษณะร่วมกันบางประการ ตัวอย่างเช่น ปลาปักเป้าส่วนใหญ่สืบพันธุ์โดยผ่านกระบวนการปฏิสนธิภายนอก

ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ ตัวผู้จะเกี้ยวพาราสีตัวเมียโดยการว่ายน้ำรอบๆ ตัวหรือสะกิดเบาๆ

โดยทั่วไปแล้ว ตัวผู้จะพาตัวเมียไปยังจุดวางไข่ที่เหมาะสม ซึ่งโดยปกติจะเป็นพื้นทรายโล่งหรือสถานที่ที่มีที่กำบัง

ในกรณีที่คุณสงสัย...

เมื่อเกิดการวางไข่ ตัวเมียจะวางไข่ทรงกลม "เหนียว" ลงในน้ำเปิดโดยตรง หรือวางบนพื้นผิวที่เหมาะสม เช่น พืชหรือก้อนหิน ตัวผู้จะพยายามผสมพันธุ์ไข่โดยการกระจายอสุจิไปบนไข่

การดูแลพ่อแม่มักจะแตกต่างกันไปตามแต่ละสายพันธุ์ แม้ว่าบางตัวจะไม่ดูแลพ่อแม่เลย ปล่อยให้ไข่เจริญเติบโตเอง แต่บางตัวจะเฝ้าดูแลไข่จนกว่าจะฟักออกมา

การฟักไข่มักจะเกิดขึ้นภายในไม่กี่วัน และอาจจะนานกว่านั้นเล็กน้อยหากอุณหภูมิของน้ำไม่อุ่นขึ้น ตัวอ่อนของปลาปักเป้ามีขนาดเล็กและมีลักษณะเป็นแพลงก์ตอน ซึ่งหมายความว่าพวกมันจะลอยอยู่ในน้ำจนกระทั่งโตพอที่จะหาที่ที่เหมาะสมในการตั้งถิ่นฐาน

ผู้ล่าและภัยคุกคามจากปลาปักเป้า

ปลาปักเป้าไม่ได้ก้าวร้าวต่อมนุษย์ อันที่จริงแล้วพวกมันค่อนข้างเป็นมิตรกับนักดำน้ำที่ชอบสังเกตท่าทางการว่ายน้ำอันน่าขบขันและดวงตากลมโตของมัน ซึ่งสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ

ในธรรมชาติ ปลาปักเป้ามีผู้ล่าตามธรรมชาติหลายชนิด โดยเฉพาะปลาเก๋า ปลาเก๋า, ฉลาม, ปลาโลมา, ปลาทูน่าขนาดใหญ่ และแม้แต่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลบางชนิด

นอกจากนี้ ภัยคุกคามที่เลวร้ายที่สุดที่มนุษย์สร้างขึ้นต่อการอยู่รอด ได้แก่:

เคล็ดลับจากมืออาชีพ: บัญชีแดงของ IUCN ระบุว่าปลาปักเป้าหลายชนิดอยู่ในกลุ่ม "สัตว์ที่มีความเสี่ยงน้อยที่สุด" (LC) แต่ปลาปักเป้ามาลาบาร์ (Carinotetraodon travancoricus) อยู่ในกลุ่ม "เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์" (VU) และปลาปักเป้าญี่ปุ่น (Takifugu rubripes) อยู่ในกลุ่ม "ใกล้ถูกคุกคาม" (NT)

ข้อมูลที่เกี่ยวข้องและคำแนะนำช่วยเหลือ

เคล็ดลับจากมืออาชีพ: วิดีโอสั้น [1:15 นาที] ที่นำเสนอโดย "Deep Marine Scenes" ประกอบไปด้วยข้อมูลที่น่าสนใจเพิ่มเติมเกี่ยวกับปลาปักเป้า พร้อมทั้งภาพของปลาชนิดหนึ่งที่มีหนามแหลมคมที่เรียกว่าปลาปักเป้าเว็บ (Chilomycterus antillarum)

Divers also enjoyed reading about...